Nakon pronalaska visokih peći sirovo gvožđe je dobilo na značaju i polako se njegova primjena mijenjala.
U građevinarstvu tada dostiže visoku konkurentnost, a u samim konstrukcijama počinje da biva osnovni noseći materijal koji se danas vrlo često smatra prvim izborom inženjera prilikom projektovanja različitih tipova objekata. Kao takav, koristi se za izgradnju: zgrada visoke spratnosti, garaža, mostova, industrijskih hala, dvorana, stadiona, rezervoara, raznih stubova, cjevovoda, vjetrenjača, itd..
Jedan od glavnih razloga zbog kojeg je ovaj materijal sve više prisutan u građevini jeste taj što se može naći u različitim veličinama i oblicima, a ispunjava najsavremenije standarde bezbjednosti.
Prema potvrđenim informacijama, za prvi građevinski objekat sa nosećom konstrukcijom od gvožđa smatra se most The Iron Bridge, preko rijeke Severn, u Engleskoj, koji je podignut u periodu od 1777-1779. godine.
Čisto željezo predstavlja hemijski element sa rednim brojem 26. Bijelo-srebrni metal čija temperatura topljenja dostiže 1805K, dok mu temperatura ključanja iznosi 3135K. Smatra se da je jako mali broj ljudi koji su u sopstvenim rukama posjedovali čisto željezo.
Naziva se još i materijalom budućnosti, s obzirom na njegovu trenutnu poziciju u industriji.
Ovaj metal se vrlo dobro miješa sa drugim metalima pri čemu obrazuje legure.
Najrasprostranjenije legure željeza su sa ugljenikom.
Sa njim obrazuje čitav niz čelika i gvožđa, dok se čisto željezo javlja u dvije alotropske modifikacije: alfa i gama.
Dobijanje gvožđa nastaje iz gvozdenih ruda: hematita, magnetita, limonita i siderita, i oni su najčešće pomiješani sa silicijumom. Kada je u pitanju najstariji postupak dobijanja čistog gvožđa, tada se vrši sagorjevanje uglja i određene gvozdene rude. Ugljenik se jedini sa kiseonikom iz gvozdenih minerala a zatim odlazi u vazduh u vidu ugljen dioksida i ugljen monoksida, i na taj način ostavlja smješu gvožđa i silikata, tačnije sirovo gvožđe.
Savremeniji metod dobijanja čistog gvožđa iz prirodnih minerala odvija se u visokim pećima, prilikom sagorjevanja gvozdene rude, uglja i krečnjaka.
Proizvodnja čelika se uglavnom zasniva na njegovoj namjeni.
Prilikom njegovog dobijanja najznačajniji element koji se primjenjuje jeste ugljenik, dok se pored njega mogu koristiti i silicijum, mangan, nikl, hrom, molibden, itd. Čelik nastaje kao rezultat rafinacije gvozdene rude, magnetit, hematit, karbonat, pirit.
U prvoj etapi nastaje sirovo gvožđe, odnosno legura gvožđe-ugljenik sa više od 2% ugljenika, a u drugoj se ovaj procenat smanjuje ispod 2% i na taj način dobija sastav koji odgovara čeliku.
U visokim pećima se dobija sirovi čelik!
Armirački pogon Carinvest-a je opremljen najsavremenijim mašinama za ispravljanje armature, sječenje armature, savijanje armature i izradu armaturnih koševa.
Za automatsku izradu armaturnih koševa šipova poseduje mašinu MEP GAM 2000, koja se odlikuje kompjuterskom preciznošću i velikom brzinom izrade armaturnih koševa šipova u profilima do R∅28 dimenzija šipova od ∅ 400 do ∅ 2000 sa kompletnim zavarivanjem po specifikaciji projekta.
U armiračkom pogonu, koji je opremljen visokoproduktivnom i automatizovanom opremom od strane renomiranih italijanskih proizvođača, vrši se i obrada glatke i rebraste armature od ø6 do ø32 kao i izrada svih vrsta uzengija od ø8 do ø32 po specifikaciji kupca.
Velika prednost u našem poslovanju jeste efetivnost i ispunjenje i najkompleksnijih zahtjeva klijenata.
U prilici smo ponuditi sve vrste obrade, od proste preko srednje, pa sve do složene obrade kada je riječ o obradi betonskog gvožđa.
Kao najveću prednost armiračkog pogona Carinvest kompanije ističemo najmodernije mašine koje koristimo za obradu, a ujedno i mogućnost rada do ø 22 bez otpada.
Armaturu obrađujemo po specifikacijama projekata i dostavljamo na dogovorenu lokaciju.
Kapacitet obrade u redovnom radnom vremenu je 30 tona dnevno.
